Sicilië biedt voor klimmers de ideale drie-eenheid. Rots, Zee, Zon. Klimmen doe je vrijwel altijd met uitzicht op het prachtige water. Zelden zo weinig moeite hoeven doen voor een mooi stukje rots!
Behulpzaam voor klimmers
Wij vliegen eind oktober met Ryan Air naar het westelijk gelegen Trapani. Laat in de avond rijden we in onze huur-Ka richting San Vito Lo Capo waar onze stacaravan op Camping El-Bahira op ons wacht. Op Sicilië zijn ze echter niet scheutig met straatverlichting waardoor we een paar keer nietsvermoedend de camping passeren. Gelukkig zijn de Sicilianen zeer behulpzaam en wijzen ons de weg. We zijn duidelijk niet de eerste klimmers die dit probleem hebben. Het weggetje naar de camping gaat na een haakse bocht stijl naar beneden richting de zee. Er zijn meerdere campings in de buurt, maar deze is werkelijk op kruipafstand van een aantal sectoren en het strand. Met een beetje geluk kijk je zo vanuit je ligstoel op de rots.
Heet, heter, heetst
Wij gaan eind oktober met de gedachte “Dan is het lekker afgekoeld”. Niet dus! Het is nog dik 27 graden, wat Sicilië tot een topbestemming maakt in het late najaar en zelfs de winter. De meeste sectoren liggen op het zuiden; voor mij te heet maar voor sommigen vast prima te doen.
Never sleeping wall
Een aanrader op hete dagen is de Never sleeping wall op circa 30 minuten rijden van San Vito. Een immense wand met tufa’s die tot laat in de middag in de schaduw ligt. Bijkomend voordeel dat dit gebied relatief rustig blijft, de meeste klimmers blijven toch in de buurt van de camping.

Ieder zijn eigen project
Het gebied rond San Vito Lo Capo biedt een grote range van makkelijke routes tot aan uitdagende zevendegraads routes. En meestal op hetzelfde massief. Handig als je net als ik een klimmaatje hebt die een ‘mooie 6c’ als opwarmer ziet. Zo klimmen we fijn heel de dag naast elkaar onze eigen projecten.

