In mijn studietijd ben ik besmet geraakt met het klimvirus. Tijdens de TIK-week in Tilburg stond sportklimmen op het programma. Op een wand van zo’n 5 meter hoog in een gymzaaltje. Een paar dagen later kocht ik mijn eerste abonnement in Klimcentrum Yellow Stone. Ik klom in die tijd zo’n 4 keer per week en spendeerde ook mijn weekenden in het klimcentrum – ik gaf les aan de kids en begeleidde groepen. Ik had het geluk dat ik vanaf het eerste moment mocht klimmen met lokale toppers. Door veel te observeren en te luisteren lukte het me om vrij snel – jawel – een 6a uit te klimmen.

“Klimmen is verslavend!“

Na een jaar ontdekte ik dat buiten klimmen op rots nog veel leuker is! Sindsdien train ik specifieker, soms zelfs afhankelijk van de klimtrip die eraan zit te komen: uithouding op tufa’s in Kalymnos, boulder power in de Frankenjura of technische randjes in Chulilla. Zo lukt het me – gelukkig – om steeds met kleine stapjes progressie te boeken en vooral véél lol te hebben. Al blijft voorklimmen, het mentale aspect, nog altijd een ding (:).

Zoveel als mijn tijd en budget het toelaten reis ik samen met mijn vriend of vrienden naar een klimbestemming. Soms dichtbij. Maar het liefst bewaar ik mijn verlofdagen voor een  trip naar bijvoorbeeld Catalonie, voor mij het ‘centre of the climbing universe’. 

Ik ben zéker geen pro en leer vooral door te ontdekken wat werkt voor mij persoonlijk. Ik hoop dat je inspiratie haalt uit mijn verhalen.

Veel leesplezier!

Denise van der Veeke aka Girlgoneclimbing 

PS de foto’s en video’s op dit blog zijn met veel liefde door mijzelf gemaakt, tenzij anders vermeld. Gebruiken mag, maar wel ná toestemming en met bronvermelding. Thanks!